Year: 2020 Volume: 16 Issue: c

Σύνοψη:

Η απασχολησιμότητα περιγράφεται ως ένα σύνολο δεξιοτήτων, γνώσεων και προσωπικών χαρακτηριστικών, που αυξάνει τις πιθανότητες για πρόσληψη και διατήρηση της εργασίας των εργαζόμενων. Οι δεξιότητες απασχολησιμότητας περιλαμβάνουν βασικές γνώσεις και στάσεις, που αποτελούν προϋπόθεση για μία  επιτυχή εργασιακή σταδιοδρομία και μέσο για την επαγγελματική πρόοδο. Αν και η κατοχή των δεξιοτήτων απασχολησιμότητας αποτελεί τον κυρίαρχο παράγοντα για την επαγγελματική αποκατάσταση, μεγάλο ποσοστό των αποφοίτων αντιλαμβάνονται ότι δεν τις διαθέτουν σε ικανοποιητικό επίπεδο. Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει την αντίληψη φοιτητών/τριών και αποφοίτων του ΤΕΦΑΑ/ΔΠΘ σχετικά με το επίπεδο των δεξιοτήτων που πιστεύουν ότι «διαθέτουν» καθώς και τη σύγκρισή τους με αυτές που πιστεύουν ότι «θα έπρεπε να διαθέτουν» για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Συμμετέχοντες της έρευνας ήταν 219 φοιτητές/τριες και απόφοιτοι/τες του τμήματος. Ως ερευνητικό εργαλείο χρησιμοποιήθηκε η ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου των Tsitskari, Goudas, Tsalouchou & Michalopoulou (2017) για την αξιολόγηση των δεξιοτήτων απασχολησιμότητας, με 6 παράγοντες: α) «Επαγγελματική Συμπεριφορά και Ανάπτυξη», β) «Ηγεσία και Επιρροή», γ) «Επίλυση Προβλημάτων», δ) «Οργάνωση και Διαχείριση Χρόνου», ε) «Διαπροσωπικές Δεξιότητες» και στ) «Ικανότητα Επικοινωνίας». Για τη σύγκριση ανάμεσα στις δεξιότητες απασχολησιμότητας που  οι φοιτητές θεωρούν ότι «έχουν» με αυτές που πιστεύουν ότι «θα έπρεπε να έχουν» υλοποιήθηκε paired sample t-test. Από τα αποτελέσματα προέκυψαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε όλα τα ζεύγη των μεαβλητών. Οι συμμετέχοντες θεωρούσαν ότι διαθέτουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο δεξιοτήτων, ωστόσο ανεπαρκές σε σχέση με το επίπεδο που θεωρούσαν αναγκαίο για τον επαγγελματικό στίβο. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι ενώ οι απόφοιτοι πίστευαν ότι είχαν τις δεξιότητες σε ικανοποιητικό επίπεδο, ένοιωθαν παράλληλα ότι δεν ήταν επαρκείς για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας θα πρέπει να απασχολήσουν τα Τμήματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης αναφορικά τόσο με τις δεξιότητες που διδάσκουν στους αποφοίτους τους, όσο και για τις εναλλακτικές που τους προσφέρουν να αισθανθούν επαρκείς στο ξεκίνημά τους στον επαγγελματικό στίβο.